Saqr Alsonidi Mohammed (1979), een journalist en schrijver die vluchtte uit Jemen, was een deelnemer van het Digitaalhuis en het Taalcafé. Hij woonde toen in het azc in Wageningen. Voor het tijdschrift Volzin werd hij geïnterviewd door Désanne van Brederode. 

Het interview met Saqr Alsonidi in Volzin verscheen in mei 2025. “Het gaat goed”, laat hij half september aan ons weten. Hij heeft intussen een verblijfsvergunning en woont in Eelde (Groningen). Hij heeft een column bij Omroep Almere en schrijft ook voor RFG Media, een platform voor buitenlandse journalisten in Nederland.

In Jemen studeerde hij journalistiek, werkte als redacteur voor verschillende kranten en als producent voor een televisiezender. Hij publiceerde ook twee fictieboeken in het Arabisch. Zijn vrouw en kinderen zijn nog in Turkije.

Hij heeft veel geleerd in Wageningen, vindt hij. “Het is een lange reis geweest”, zegt hij daarover. “Op de dag dat ik in Nederland arriveerde, sprak men een taal die ik niet kende. Maar na twee jaar is die taal niet langer vreemd. Het is een deel van mijn begrip van het leven geworden.” En, voegt hij eraan toe: “Voor mij betekent taal uiteindelijk: de mensen die het spreken.”

Ook aan de stad zelf heeft hij goede herinneringen. “Het is een kleine stad met een groot hart.” Hij denkt aan de burgemeester die hij in een toespraak hoorde zeggen dat vluchtelingen goed behandeld moeten worden. “Woorden (zoals deze van de burgemeester) kunnen een groot effect hebben: ze geven ons veiligheid en vertrouwen.”

In het artikel in Volzin kun je meer over Saqr Alsonidi lezen. Volzin, sinds oktober 2002 de opvolger van het (protestantse) opinieweekblad Hervormd Nederland en het (katholieke) blad De Bazuin, is een blad over religie en zingeving. Het blad ligt bij de leestafel in de bblthk. Je kunt bij ons ook een pdf van het artikel opvragen.

Verwondering

Désanne van Brederode, auteur van dat artikel, raakte via een gemeenschappelijke Syrische bekende in 2024 bevriend met Saqr. Ze spreekt hem in het kader van een serie artikelen over ‘verwondering’. Ze merkt op dat Saqr’s observaties soms pijnlijk het verschil laten zien tussen het Nederland dat in haar woorden jarenlang bekend stond als vrijhaven voor dissidenten en andersdenkenden en het ambtelijke, botte, zelfs vijandelijke Nederland waar Saqr dagelijks op stuit. ‘Door zijn verbazing hierover subtiel en vragenderwijs te delen, dwingt hij lezers tot zelfonderzoek.’

Voor Saqr begint verwondering bij de geboorte, de verwondering over de wereld, de mensen, de geluiden. Die verwondering bepaalt volgens hem de relatie met de wereld om ons heen. “We kunnen niet in iets geloven dat ons niet verwondert, of dat geen hartverscheurende ademhaling in ons wekt – die vervolgens onze interesse, ons onderzoeken en onze vragen in gang zet.”

In het artikel vertelt hij ook over het (bedreigde) leven in Jemen. Als deel van een gezin dat probeerde te ontsnappen aan de dood. In 2014 veroverden de Houthi’s hoofdstad Sana’a. Gewapende milities bezetten de krant waar Saqr werkte. Ook de tv-zender waar hij terecht kwam, werd gesloten.

Een vreselijke tijd, maar verwondering is er altijd gebleven; zowel in positieve als negatieve zin. “Zo ben ik nog steeds verwonderd over mijn vermogen om een onzichtbaar wezen te worden. Wat ik heb meegemaakt, wat er is vastgelegd in de interviews, de vragen die ik sinds mijn aankomst stelde, de verzoeken die ik indiende… Geen idee waar het is gebleven, wat ermee gebeurt.”

En hij zegt ook: “Wat me het meest verwondert hier in Nederland, is de eindeloze hoop bij sommigen. Ik kreeg wekelijks lessen van een vrouw van over de tachtig, die elke keer op haar fiets kwam. Toen ik haar vroeg of het niet tijd was voor rust, zei ze: ‘Mijn rust komt wanneer ik jullie mijn taal hoor spreken.’ Geweldig! Ze was nog steeds vastbesloten om verandering te brengen.”

Ton van den Born

Wil je een pdf van het artikel in Volzin ontvangen, neem dan contact met ons op.

Hier vind je een artikel dat Saqr Alsonidi schreef voor RFG Media.