Taalhuisdocent Janneke Vijfvinkel: “Taal geeft je vrijheid”

“Het is echt een leuke baan”, zegt Janneke Vijfvinkel. Ze is sinds augustus 2018 taalhuisdocent voor het Digitaalhuis, 18 uur per week. Terwijl Liz Spit vanuit de bblthk de coördinatie doet, is zij meer bezig met ‘de inhoud’. Zo leidt ze bijvoorbeeld vrijwilligers op, ze adviseert en begeleidt hen en ze doet intakes van deelnemers die meestal met taalvragen komen.

“We hebben nu (mei 2019) zes NT1-deelnemers (mensen voor wie Nederlands de moedertaal is). Naast deze kleine groep laaggeletterden is er een grote groep anderstaligen, NT2’ers. Dat zijn er ongeveer vijftig”, schat ze. “Er zijn ook ongeveer vijfenveertig vrijwilligers. Een aantal daarvan is net opgeleid.”

Deelnemers krijgen vaak één-op-één les. Daarnaast is er op maandag taalcafé en er is een groep van mensen met een verstandelijke beperking. “We willen eigenlijk meer in groepjes gaan werken”, vertelt ze. “Mensen kunnen elkaar dan stimuleren en van elkaar leren.” Het Digitaalhuis wil ook graag meer NT1’ers helpen met bijvoorbeeld lezen en schrijven. Om deze mensen te vinden en te begeleiden is samenwerking met de sociale partners in Wageningen essentieel.

Janneke Vijfvinkel is heel lang trainer-adviseur bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB) geweest. Ze gaf bedrijfsopleidingen voor nieuwe werknemers en leidde anderen op als er veranderingen waren in de sociale wetgeving. Ze leerde medewerkers ook hoe ze rapportages maakten en brieven schreven. Zelf had ze de master Leren en Innoveren gedaan.

Na de SVB wilde ze heel graag verder in die richting. Ze kon terecht bij de Universiteit van Amsterdam (UvA). Na de studie daar, met ook 500 praktijkuren NT2, was ze in september 2016 officieel docent NT2. “Het grappige was dat ik direct daarna begon met NT1-groepen in Barendrecht en omgeving. Gemeentewerkers, stratenmakers, groenvoorzieners. In twee jaar tijd heb ik misschien wel honderd mensen les gegeven. Ik maakte zelf lesmateriaal, verzorgde de intakes, gaf cursussen, werkte samen met de Stichting Lezen & Schrijven en heb ook weer anderen begeleid die NT1’ers gingen lesgeven.”

“Ja”, erkent ze, “ik heb wel altijd iets met taal gehad. Het is een manier om je gevoel uit te drukken en het is de basis voor alles wat je in het leven wilt gaan doen: voor werk en voor contacten. Dat boeide me, en daarom wil ik het graag doorgeven. Ik vind het mooi dat zoveel vrijwilligers daaraan willen bijdragen, erg fijn om met hen samen te werken.”

Het gaat er in het Digitaalhuis Wageningen om dat deelnemers zelfredzaam worden en onafhankelijker kunnen functioneren. “Je kunt je zo onbegrepen voelen als je de taal mist”, zegt ze. “Maar taal geeft je vrijheid en dat is de basis voor geluk. Daar doe je het voor. En intussen kunnen we ook zoveel leren van mensen uit andere culturen. Dit werk verandert echt je blik op mensen, heel mooi. Ik ben nu bijna negen maanden bezig, en het bevalt heel goed, deze baan geeft me zoveel energie.”

Tekst en foto: Ton van den Born