Liesbeth van Brink is sinds zomer 2023 coördinator van het Digitaalhuis. Ze volgt Liz Spit op die sinds dit voorjaar met pensioen is. “Het gaat er ook hier om mensen weerbaar te maken in de maatschappij.”

In Botswana vond Liesbeth van Brink na haar afstuderen (biologie in Wageningen) haar eerste baan. Ze werkte er vier jaar in ontwikkelingssamenwerking. “Daarin gaat het om armoede en structuren die ongelijkheid in stand houden. Daar wilde ik iets aan doen.”

Dat deed ze later ook in Ghana – de kinderen waren nog heel jong – en in Vietnam. Tussendoor woonde ze met haar gezin lange periodes in Nederland. Dat was ook met het oog op de opgroeiende kinderen. Ze gingen in Wageningen naar OBS De Wereld in de Nude.

Zij werkte dan in Nederland. “Een van mijn laatste banen was bij Plan Nederland”, vertelt ze. Plan Nederland is een organisatie die zich wereldwijd inzet om kansen voor meisjes te vergroten. “Ik heb er veel geleerd over het belang van onderwijs om mensen een goede start te geven. Als je armoede wilt voorkomen, moet je je richten op scholing van kinderen en vooral van meisjes.”

Daarvoor hoef je niet per se naar Azië of Afrika, realiseerde ze zich. “Je kunt je ook in Nederland inzetten om mensen kansen te geven.” Later kwam ze bij ActionAid, opvolger van het Komitee Zuidelijk Afrika. “Daar heb ik me sterk gemaakt voor vrouwenrechten. Maar omdat de reisafstand naar Amsterdam lang was, ben ik gaan kijken of ik dichter bij huis iets kon vinden.”

Zo kwam ze zo’n drie jaar geleden in de bblthk bij de Voorleesexpress. De Voorleesexpress ondersteunt kinderen met een taalachterstand. Daartoe lezen vrijwilligers 20 weken voor bij de gezinnen van die kinderen. Nu is ze sinds juni 2023 projectleider bij het Digitaalhuis. “De stap is logisch omdat het bij het Digitaalhuis er immers ook om gaat mensen weerbaar te maken in de maatschappij.”

Naast coördinator van het Digitaalhuis begeleidt ze als zelfstandige studenten van Wageningen University. “Ik begeleid masterstudenten die opdrachten uitvoeren voor het bedrijfsleven. Dat kan van alles zijn. Zo werkte er bijvoorbeeld een groepje studenten voor een bedrijf in Veenendaal aan een update van de duurzame viswijzer.”

Haar kinderen zijn nu volwassen en uitgevlogen. Maar Liesbeth heeft het in Wageningen nog steeds naar haar zin. Bijvoorbeeld bij het Johanneskoor waar ze al twintig jaar zingt. “Er is in Wageningen een leuk soort energie. Een beetje de energie van een stad, maar wel met de overzichtelijkheid van een dorp.”

Tekst en foto: Ton van den Born